برگرفته از:«سايه سار رافت» به کوشش اداره امور فرهنگي آستان قدس رضوي 

درس تواضع
 

در را باز کرد، بسم الله گفت و قدم در حمام گذاشت. بخار آب گرم مثل مه فضاي حمام را پر کرده بود. کمي به اطراف نگاه کرد. حمام تقريبا شلوغ بود. هر صدايي که بر مي خواست بم و طنين انداز مي شد. کف سنگ فرش شده حمام ليز و خيس بود. امام با احتياط گام برمي داشت و به سوي خزينه مي رفت. کسي جلوي خزينه بر سکويي نشسته بود و تاس تاس آب بر سرش مي ريخت. امام نيز سطلي مسي را برداشت و از آب خزينه پر کرد. او هم روي سکو نشست و چند بار با تاس آب بر سر و دوشش ...